HUZUREVİNDE VE EVDE KALAN YAŞLILARDA YALNIZLIK VE ALGILANAN SOSYAL DESTEK İLE MUTLULUK DÜZEYLERİ ARASINDAKİ İLİŞKİ

Abstract

Amaç: Çalışma, aile ortamında yaşayan, gündüz bakım evinde kalan ve huzurevlerinde yaşayanyaşlıların mutluluk, yalnızlık ve sosyal destek düzeylerini karşılaştırmak amacıyla yapılmıştır.Yöntem: Araştırma ilişkisel ve tanımlayıcı türde Kasım 2015-Mayıs 2017 tarihleri arasında, Aydın SosyalHizmetler Müdürlüğü’ne bağlı Aydın Huzurevi, Aymelek Derneği Yaşlı Gündüz Bakımevi ve Aydın il merkezindebulunan 11 Nolu Aile Sağlığı Merkezi’nde yapılmıştır. Veriler yüz yüze görüşme tekniği ile toplanmış, veritoplamada tanıtıcı bilgi formu, UCLA Yalnızlık Ölçeği, Aile ve Arkadaşlardan Algılanan Sosyal Destek Ölçeğive Öznel Mutluluk Ölçeği kullanılmıştır. Verilerin değerlendirilmesinde SPSS 20.0 programı, analizindetanımlayıcı istatistikler, Kruskal-Wallis varyans analizi ve Pearson korelasyon analizi kullanılmıştır.Bulgular: Yaşlıların yaş ortalamaları 73±4.9, %71.4’ü kadındır. Yaşlıların yaşadıkları yere göreyalnızlık puan ortalamaları arasında anlamlı bir ilişki saptanmamıştır. Yaşlı bireylerin yaşadıkları yere göreaileden ve arkadaştan algılanan sosyal destek düzeyleri arasında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki olduğusaptanmıştır. Evde yaşayan yaşlı bireylerin gündüz bakım evi ve huzurevinde yaşayanlara göre öznel mutlulukdüzeylerinin daha yüksek olduğu belirlenmiştir. Aynı zamanda, fiziksel ve psikolojik olarak kendini “iyi”hissedenlerin öznel mutluluk düzeyleri daha yüksek bulunmuştur.